Translate

woensdag 28 september 2016

9-21 september Vibo Valencia-Marina di Ragusa

Tik hieronder voor de route:
Route 9-17 september

Na enkele dagen Nederland is het weer lekker om op de boot te zijn. De eerste dag verwaaid; de wind is toch erg hard en er dreigt onweer. Maar we liggen prima in de marina van Vibo Valencia. Toch is het weer heerlijk om te varen de 11e.
We vinden geen mooie ankerbaaien en besluiten om in één keer naar de straat van Mesina te varen. Het plaatsje Scilla, vlak voor de straat, werd aanbevolen door de kapper van Manu op Elba. Het moet een erg pitoresk plaatsje zijn. De kapper kwam hier vandaan.

Scilla

Helaas echter komen we niet verder dan kijken naar het inderdaad leuk lijkende plaatsje vanaf onze boot. De kade ligt vol met vissertjes en het is te onstabiel weer om de voor anker liggende boot alleen achter te laten.

Sicilië

Taormina 12&13 september
Na een wiebelige nacht ondanks het tweede achter anker scheuren we met de stroom mee door de straat van Messina. Het is zo'n 35 mijl naar de eerst mogelijke ankerplek op Sicilië bij Taormino. Hier komen we tussen de cruiseschepen te liggen. Weer een aparte ervaring.

De Grey Hippo tussen de cruiseschepen

Van  de naast ons liggende Noren krijgen we een goede tip; Taormina is erg de moeite waard om te bezoeken en er vertrekt een 'hop on - hop off' bus vanaf de kade vlak bij onze voor anker liggende boot naar o.a. Taormina. Bovendien is de ankerplek erg veilig ondanks de toch wel aanwezige swell.
Wij dus weer op de toeristische tour met de bus de berg op om van het uitzicht te genieten en het plaatsje te bekijken. Helaas regen en mist verstoord dit uitzicht. Verder is Taormina erg de moeite waard. We komen er een keer langs met de bus en nemen na de lunch aan zee het kabelbaantje terug naar Taormina
Het kabelbaantje



Catania 14 september
Het blijft een beetje zoeken langs de kust van Sicilië naar geschikte ankerplekken. Ze zijn haast niet beschut en dus lig je voor je gevoel vrijwel op open zee; met als gevolg heel vaak veel gewiebel.
Voor anker bij Capo di Molo

Bij een bocht bij Capo di Molo dachten we dus een goede plek gevonden te hebben. Maar helaas begint, nadat we in het leuke kleine plaatsje een drankje hebben gedronken, bij terugkomst op de boot een flinke swell te ontstaan. We besluiten om daarom vlak vóór het donker toch door te varen naar Catania; een afstand van ca 7 mijl. Hier liggen we bij de haveningang beter beschut. 
Maar om 22.00u komt verdorie de kustwacht langs en stuurt ons weg. Begrijpelijk, maar vervelend. We kunnen niet anders dan de vieze commerciele haven in gaan en een plekje vinden in een van de twee jachthavens. Dit lukt gelukkig erg snel. De mensen zijn erg vriendelijk en dat geeft natuurlijk een goed gevoel.
De volgende dag de stad in, zonder juwelen om!! Er wordt hier gewaarschuwt voor de erge criminaliteit.
We vinden een heerlijke markt met verse groente, fruit, vis etc etc. Een aanrader!
Een feest om op de markt in Catania rond te lopen

Brucoli 15 september
De eerste voor de heersende wind beschutte baai ligt zo'n 14 mijl ten zuiden van Catania. Het weer is nog steeds onstabiel en dus worden we weer getracteerd op een flinke onweersbui.
Theo wordt drijfnat, omdat hij het toch allemaal niet vertrouwd en voor de zekerheid de motor laat draaien tijdends de bui om als we zouden gaan krabben meteen in te grijpen.

Siracusa 16 september
Dit plaatsje schijnt erg de moeite waard te zijn. De baai is goed beschut. Maar ook hier waait het te hard om van boord te kunnen met het bijbootje. Dat bezoek bewaren we dan maar voor een volgende keer. We liggen hier iig prima.

Marina di Ragusa 17 september
Wederom slechte voorspellingen voor de komende dagen. Daarom varen we in één keer door naar onze winterhaven in Marina di Ragusa, zo'n 55 mijl. Het 'contract' is voor 7 maanden. Dus als je eerder komt, moet je ook weer eerder (in april volgend jaar) uitvaren. Voor ons geen probleem, want we willen toch half april uiterlijk gaan varen.
De haven is heel goed voorzien en splinternieuw. De mensen zijn wederom erg vriendelijk. En we worden verrast op een flink vuurwerk de eerste nacht om 0.30u. Alsof ze dit voor onze komst hebben geregeld. 
We liggen eerste rang, want het vuurwerk wordt op de havenwal afgestoken. Het is alsof ze het óp de boot ontsteken. Het is een soort wedstrijd; er zijn drie sessies. En dat hadden we niet door; na de tweede dachten we dat het klaar was en lagen we inmiddels in onze kooi.

De haven is nu nog vrij leeg, maar zal de komende twee weken vol stromen met anderen, die hun boot hier voor de winter stallen.
Wij hebben nog het plan om in oktober een weekje over te steken naar Malta, zo'n 50 mijl hiervandaan. Dit kan natuurlijk alleenmaar als de lange termijnsvoorspellingen gunstig zijn. Enfin we zien wel.


zaterdag 3 september 2016

9 augustus - 5 september


Na een weekje thuis, Pisa-Eindhoven is een ideale verbinding, weer lekker op de boot. De eerste dag verwaaid en daarna vertrek richting Elba.
De rivier de Arno, hier ligt onze kleine marina aan, heeft een drempel als hij in zee uit komt. Toen we die opvoeren zaten we zo goed als op de grond, een spannend moment dus. De lokalen gebruiken een speciale route, die je dus moet kennen, tussen de vissershuisjes op de kleine eilandjes door. Daar geen enkel probleem. Dit horen we voordat we de rivier naar zee weer uitvaren.

Elba
Vanwege de harde wind en daardoor de lagewal van het vastenland in één ruk doorgevaren naar Elba. In de baai van Porto Azzurro, open naar het oosten, dachten we veilig voor anker te kunnen. Niet dus. De wind draait 's nachts naar het oosten. Met als gevolg harde wind de baai in en golven van 70-80 cm in de baai en dus een hele slechte nacht.
De volgende twee dagen komen we bij in golfo di Stella aan de zuidkant van Elba.

Rome
Via de eilandjes Giglio, daar waar de Costa Concorde 5 jaar geleden schipbreuk leed, en Giannutri varen we naar Marina di Roma aan de monding van de Tiber. Het zou een sjieke haven moeten zijn van alle gemakken voorzien. Helaas is het aardig verwaarloosd; zeker 70% van de winkels zijn gesloten. En de dichtsbijzijnde supermarkt, van levensbelang voor ons, is een half uur lopen door een erg verpauperde flatwijk (een soort Bijlmer in het quadraat). Voor het bezoeken van Rome met de trein vinden we het nog te warm half augustus,
We zijn hier dus snel weer weg.

Ponza
Ponza is een mooi eiland met een aantal mooie, maar niet beschutte ankerbaaien. Het is er nog erg druk met heel veel erg drukke Italiaantjes. Die scheuren allemaal zo hard alsof ze de laatste bus nog moeten halen. Met als gevolg heel onrustig ankeren.

Storm bij Ponza
We blijven een paar dagen op dit eiland.
Maandag de 22e wordt 's avonds harde wind voorspeld uit het noordwest tot noordoost. Lastig om een geschikte beschutte baai te vinden. Wij gokken op een baai aan de oostkant van het eiland. 's Avonds trekt om 9 uur de wind aan uit de verkeerde richting en wordt zelfs zo krachtig, >30 knopen, met golven in de baai van zeker twee meter dat het tegen 23u gevaarlijk wordt. We kunnen daarom niet anders dan anker op te gaan. Iedereen in de baai doet hetzelfde. Aan de westkant van Ponza is een baai die voor deze wind wél beschut is. Een tochtje van 7 mijl dat je liever niet midden in de nacht doet met nieuwe maan en veel, heel veel rotsen in het water. Op volle zee zijn de opgebouwde golven inmiddels zeker vier meter hoog.
Enfin na 1 1/2 uur zijn we aan de andere kant. De baai ligt propvol natuurlijk. Het is onverantwoord om tussen de voor anker liggende jachten door te varen om een plek te vinden. Rest ons een plekje buiten de baai nagenoeg midden op zee in 15 meter diep water. Ankerwacht de rest van de nacht dus.
Maar we hebben het zonder schade overleefd.

Ventotene
Dit is het volgende eiland op weg naar het zuiden. Daags vóór onze komst heeft hier een Europese minitop, met Merkel, Holande en Renzi, plaatsgevonden. Het eiland is erg klein. Geen idee waar dat dan plaatsgevonden kan hebben.
Achteraf lezen we dat ze op een vliegdekschip hebben vergaderd.

Er is een leuk pleintje met een aantal restaurantjes.

Ischia en Procia
Deze eilanden liggen vóór de golf van Napels. Bij Procia worden we na een nacht gelegen te hebben weggestuurd door de kustwacht. Hier mag je niet ankeren, omdat het een natuurgebied is. Toch gek er liggen minstens 150 andere boten voor anker..... Italiaanse willekeur?

Amalfi
Deze mooie kust is prachtig om langs te varen. Hij heeft echter geen goede ankerplekken. We besluiten daarom om de haven van het plaatsje Amalfi aan te doen. Lekker toeristisch, maar leuk om er weer rond te lopen. Lekker (goedkoop) gegeten en 's ochtends een veel te dure capuchino gedronken.

Te zuiden van Amalfi wordt het gelukkig een stuk rustiger op het water. Genieten dus.
We vinden nog een paar pareltjes (ankerplekken en plaatsjes) aan de Italiaanse kust. De plaatsen Scario en Maratea zijn erg de moeite waard. De eerste heerlijk rustig en de tweede een beetje mondaine, en toch ook erg leuk. In Maratea nemen we de bus 1/2 uur de bergen in naar het het 'oude Maratea'. Leuk om gezien te hebben. En bovendien een prachtig uitzicht over de zee.

De eerste 2000 zeemijl zit erop.

Amalfi aan de gelijknamige kust

2000 mijl
Inmiddels hebben we alweer 2000 mijl afgelegd met de Grey Hippo. We zijn aardig ingeslingerd en voelen ons helemaal thuis op de nieuwe boot. Manu parkeert zelfs de boot zonder problemen de haven in!!
Maratea haven

Calabrië
Het weer is erg onstabiel; met een onweerkans van 50-70% voel je je niet sltijd veilig op het water en wil je toch wel een veilige haven in de buurt hebben als het echt te gek wordt. Beetje zoeken dus.
Er zijn niet veel baaien of havens tot aan Calabrië. Hierdoor is de tocht op 5 september naar Vibo Valencia 50 mijl. 

Overal is verse zwaardvis te krijgen in het zuiden van Italië

In Vibo kunnen we de boot veilig in een haven achterlaten, omdat we plotseling naar huis moeten. Manu's moeder is overleden. Heel verdrietig.