20 april terug uit Nederland; bizar verhaal
Vanuit Eindhoven vliegen we heel eenvoudig naar Marseille. Daar worden we opgehaald door iemand uit de haven, die dat aangeboden heeft. Maar na een uur wachten is er nog niemand verschenen. Dus nemen we maar een taxi.
Wat blijkt nu; op weg naar het vliegveld om ons op te halen is hij opgepakt wegens oplichting nadat hij in het programma 'opsporing verzocht' is geweest. Zo zie je maar weer; niet te snel vrienden maken 😉
Vertrek uit de haven uitgesteld
Ons plan is rond de 25e uit te varen. Maar o.a. een probleem aan de stuurautomaat noopt ons de datum te verzetten. Er moet iemand komen om de software te controleren. Uiteindelijk is dit de 28e gebeurd en zouden we de dag erop kunnen vertrekken, ware het niet dat er weer een Mistral aankomt. Deze kan hier bijzonder heftig zijn met wind tot ruim 40 knopen. Wederom uitstel.
Ondertussen vervelen we ons niet. Er moet nog veel geklust worden:
- de Nederlandse vlag sticker in de mast, waardoor we van een afstand ouderwets herkenbaar zijn. Dit kost Theo veel getier daarboven op 21 meter, want met elk vlaagje wind plakt het sticker materiaal daar waar het juist niet moet zitten. Na 2 uur zit de vlag erop. Vanaf het dek ziet het er keurig uit. Gelukkig is dat van 20 meter afstand.
- een zoutwaterdekpomp om het anker en het voordek schoon te spuiten wordt in twee dagen werk geïnstalleerd.
- het eerste gat (tien keer nadenken) in het teak dek voor het plaatsen van de loopplank wordt gemaakt.
Maar op een gegeven moment is Theo echt klaar en willen we nu eindelijk eens vertrekken.
Woensdag 4 mei vertrek
Het weer is rustig, maar over twee dagen is het wederom slecht. We besluiten daarom om de Golf van Lyon in één keer over te steken naar noord Spanje. De consequentie is wel een tocht van 120 mijl met een nacht doorvaren erbij. Om bij daglicht aan te komen moeten we in de loop van de dag vertrekken. Een onbekende kust met veel rotsen en mogelijk slecht verlichte vissertjes wil je niet in het donker bij nieuwe maan naderen. We weten echter eigenlijk nog niet hoe snel de boot precies vaart zeilend en op de motor. Dus het juiste tijdstip is lastig te bepalen. Uiteindelijk gooien we om 12.15u de trossen los. Achteraf veel te vroeg natuurlijk en moeten we om 4 u 's ochtends nog maar 11 mijl varen. De motor gaat op minder dan halve kracht. We hebben nog nooit zo verlangt naar de zonsopkomst.
Wildlife op zee
's Middags worden we eerst verrast door jagende tonijnen. Je ziet dan naast veel meeuwen op één plek een zeer onrustige water. Af en toe springt er een tonijn uit het water. Tonijn jaagt in scholen. Ze drijven de vis door rond te zwemmen steeds dichter bij elkaar, waardoor ze ze makkelijker kunnen vangen.
Daarna duikt er een bruinvis, kleine dolfijn, op, die 10 minuten met ons meezwemt vóór de boeg van de boot. Altijd een prachtig gezicht.
Als klap op de vuurpijl zien we op enkele honderden meters afstand plotseling een fontein uit het water komen. Walvissen! En inderdaad zien we door de verrekijker een bultrug. We waren al gewaarschuwd dat ze in deze wateren te vinden zijn, maar toch is het heel bijzonder. Maar hopen dat ze het niet in hun hooft halen om onder de boot plotseling naar boven te komen.
7 uur Aankomst baai van Aiguablava aan de Costa Brava
Met het eerste licht varen we de baai in en na een half uurtje pielen met het achteranker om met de neus in de deining te liggen kunnen we gaan bijkomen. We zijn al gespot door Rein, die een telescoop op zijn terras heeft staan om de hele baai in de gaten te houden. Prompt belt hij dan ook en spreken we af dat wij ons weer melden na ons schoonheidsslaapje.
Manuela zwemt ondanks het zeer frisse water (15,5 graden) in zee. Stoer hoor.
Marga en Rein, Theo's zus en zwager, hebben een huis aan deze baai. Dé reden natuurlijk om deze baai aan te doen. We gaan er 's avonds een borreltje pakken en duiken vervolgens vroeg in bed.
Het wordt een onrustige nacht met veel deining. Je ligt dan toch altijd met een oor te luisteren.
Vrijdag 6 mei Palamos
De volgende dag varen we een kleine afstand naar Palamos en vinden na wat zoeken en vragen een plek aan de stadskade vlak bij het centrum van het plaatsje.
Met Marga en Rein eten we heerlijk en heel gezellig aldaar.
Nu zondag de 8e liggen we hier nog steeds. Het weer is slecht; regen en een lage temperatuur (16-17gr). In Nederland is het nu wel beter.
Problemen met de boegschroef en een regelmatig aanslaande bilgepomp
De boegschroef doet het plotseling niet meer. Eerst zelf zoeken en meten. Uiteindelijk de dealer, Nova Yachting, in Nederland gebeld. Een paar Engelse matrozen van de in dezelfde haven liggende klassieke tweemaster van zo'n 35 meter helpen ook een handje. Uiteindelijk duikt een van hen in het zeer koude en vieze haven water om te kijken of er niets in de boegschroef zit. Tot op vandaag is het probleem niet opgelost. Hopelijk kan komende week Nova iemand regelen hier óf in Barcelona, waar we hierna naartoe gaan.
Er is ook een probleem met water in de bilge (het laagste gedeelte in een boot), waardoor de automatische bilgepomp regelmatig aan slaat. Eerst geconstateerd dat het zoet water is. Dus gelukkig geen lek in de romp. Maar wel ergens in het zoetwater systeem. Ook dat probleem is nog niet opgelost.
Vandaag maandag de 9e is er een monteur geregeld. Heel stom, maar binnen vijf minuten heeft hij het probleem met de boegschroef gevonden. Voor de technische mensen: de min pool was niet goed vastgezet in de fabriek en losgetrild. Een zeer klein probleem met grote gevolgen.
Er blijven kleine problemen ontstaan; de generator slaat plots af met een temperatuur alarm. De volgende dag alles uit elkaar gehaald. Niets bijzonders gevonden. En warempel functioneert hij ook weer zonder problemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten