Sailing Mallorca
Bregje en ik (Rene) landden op zondagmiddag op Palma. Huurauto oppikken en op weg naar de Grey Hippo die zich op dat moment in Puerto de Pollensa bevond.
Spannende reis want Bregje is geen held met vliegen en een weigering ligt op de loer….Dan helpt het wel om van een “klein” vliegveld te vertrekken: Rotterdam. Wat een rust vergeleken met Schiphol.
Beland in Puerto: waar ligt de boot? Rijdend langs de baai in de richting van……….en ja hoor: daar is de Grey Hippo. De mast is vanaf ver te zien dankzij de driekleur om de top er van.
Theo en Manuela blijken in de haven te liggen wat wel zo makkelijk is. Tegenover havengebouw. Na een warm welkom Grey Hippo verkend. Wat een mooi schip……we zijn met stomheid geslagen. Breedte, zwemdek, interieur, natte cellen, wasmachine, generator, buitendouche, zeiloppervlak, electrische lieren etc etc. En last but not least: de headset set voor kapitein en deckhand. Toen wij dit laatste voor de eerste keer “live” zagen raakten we toch wat ontroerd.
Op maandag tochtje gemaakt naar baaitje, uurtje of twee varen. Rustig water. En dat is belangrijk want het nieuwe bemanningslid (Bregje) heeft nog nooit zoiets meegemaakt(zoiets: zeilboot, zeilen, ruim water, haven, mooring, voor anker, bijboot, pomptoilet etc,etc). De rest van de bemanning houdt haar angstvallig in de gaten…zeeziekte? Stoere verhalen uit het verleden zijn overigens verboden. En we doen net of alles heel gewoon is ook al valt de mast bij wijze van spreken overboord. Wel: gezwommen, gesnorkeld, gekletst en genoten. Later terug naar Puerto en aan de mooring. Alhoewel: de gekaapte mooring (al eerder door Theo) blijkt bezet…Ernaast is er een vrij, die gepakt. En vervolgens eindeloze tactieken besproken hoe de gekaapte- terug te veroveren.
Dinsdag: matig weer en zeker geen zeilweer: dus de auto in naar Calobra en Cala Tuent. Magnifiek majorcaans berglandschap. Eindeloos aantal haarspeldbochten en in de afdalingen wielrenners tussen de auto’s door….Enfin: nog nooit een pas gereden in de Alpen: leer het op Mallorca. Daar zijn ze in Oostenrijk jaloers op. Dag afgesloten op terras centrum Pollensa.
Woensdag: ik ga niet vertellen wat er met de gekaapte mooring is gebeurd. Spreekverbod door advocaat opgelegd (en wat schaamrood op de kaken). Wel dat we zijn vertrokken naar Soller. Prachtige tocht…veel op de motor want wind was er niet veel helaas. In baai Soller mooi plekje gevonden. Dichtbij aanlegsteiger bijbootjes. Terrasje gedaan, muzikaal omlijst door nog niet ontdekt talent (en in dit geval: waarom ook…), beetje shoppen en lekker gegeten. Tafel vol met diverse tapas en lekker wijntje. Later die avond heeft Theo nog op geheel eigen wijze kennis gemaakt met de dichtstbijzijnde buurman. Het bleek sowieso onrustig nachtje: wind draaide en wakkerde aan. De volgende ochtend bleek dat schippersechtpaar weinig tot zeer weinig had geslapen, de beide matrozen daarentegen …….
Donderdag: terug naar Puerto, ook weer veel op de motor want je zal toch maar aan boord van een zeilboot zijn…. De tocht langs de Tramuntana blijft wonderschoon. In de baai aan een andere mooring, dichterbij de bijbootjes kade. Theo hoort dat deze mooring 2 weken vrij is. Komt dat even mooi uit.
Vrijdag: in de loop van de ochtend kleren in vuilniszakken naar de kant, los gestort in de koffer, afscheid nemen. Afscheid na een fantastische week…….Nu, een week later, zijn beide matrozen er nog niet over uitgepraat.
U leest beide matrozen: dat is correct. Matroos Bregje is, nadat zij als scheepsmeisje aan boord kwam, totaal gespeend van enige scheepservaring, door het schippersechtpaarofficieel benoemd tot matroos en voor haar moed passend beloond.
De anderen matroos intussen, zat zich al weer af te vragen of er een weigering op het vliegveld zat aan te komen….maar dat bleek alleszins mee te vallen. Na een weekje Grey Hippo stelt een vliegreis niet meer zoveel voor. Alhoewel: je vraagt je toch af welke statistieken vliegmaatschappijen gebruiken om de gemiddelde beenruimte in een vliegtuig te bepalen zonder dat het op mishandeling begint te lijken.
Bregje en ik hebben genoten, ………… van alles.
Dank je wel Manuela en Theo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten