Route 9-17 september
Na enkele dagen Nederland is het weer lekker om op de boot te zijn. De eerste dag verwaaid; de wind is toch erg hard en er dreigt onweer. Maar we liggen prima in de marina van Vibo Valencia. Toch is het weer heerlijk om te varen de 11e.
We vinden geen mooie ankerbaaien en besluiten om in één keer naar de straat van Mesina te varen. Het plaatsje Scilla, vlak voor de straat, werd aanbevolen door de kapper van Manu op Elba. Het moet een erg pitoresk plaatsje zijn. De kapper kwam hier vandaan.
Scilla
Helaas echter komen we niet verder dan kijken naar het inderdaad leuk lijkende plaatsje vanaf onze boot. De kade ligt vol met vissertjes en het is te onstabiel weer om de voor anker liggende boot alleen achter te laten.
Sicilië
Taormina 12&13 september
Na een wiebelige nacht ondanks het tweede achter anker scheuren we met de stroom mee door de straat van Messina. Het is zo'n 35 mijl naar de eerst mogelijke ankerplek op Sicilië bij Taormino. Hier komen we tussen de cruiseschepen te liggen. Weer een aparte ervaring.
De Grey Hippo tussen de cruiseschepen
Van de naast ons liggende Noren krijgen we een goede tip; Taormina is erg de moeite waard om te bezoeken en er vertrekt een 'hop on - hop off' bus vanaf de kade vlak bij onze voor anker liggende boot naar o.a. Taormina. Bovendien is de ankerplek erg veilig ondanks de toch wel aanwezige swell.
Wij dus weer op de toeristische tour met de bus de berg op om van het uitzicht te genieten en het plaatsje te bekijken. Helaas regen en mist verstoord dit uitzicht. Verder is Taormina erg de moeite waard. We komen er een keer langs met de bus en nemen na de lunch aan zee het kabelbaantje terug naar Taormina
Het kabelbaantje
Catania 14 september
Het blijft een beetje zoeken langs de kust van Sicilië naar geschikte ankerplekken. Ze zijn haast niet beschut en dus lig je voor je gevoel vrijwel op open zee; met als gevolg heel vaak veel gewiebel.
Voor anker bij Capo di Molo
Bij een bocht bij Capo di Molo dachten we dus een goede plek gevonden te hebben. Maar helaas begint, nadat we in het leuke kleine plaatsje een drankje hebben gedronken, bij terugkomst op de boot een flinke swell te ontstaan. We besluiten om daarom vlak vóór het donker toch door te varen naar Catania; een afstand van ca 7 mijl. Hier liggen we bij de haveningang beter beschut.
Maar om 22.00u komt verdorie de kustwacht langs en stuurt ons weg. Begrijpelijk, maar vervelend. We kunnen niet anders dan de vieze commerciele haven in gaan en een plekje vinden in een van de twee jachthavens. Dit lukt gelukkig erg snel. De mensen zijn erg vriendelijk en dat geeft natuurlijk een goed gevoel.
De volgende dag de stad in, zonder juwelen om!! Er wordt hier gewaarschuwt voor de erge criminaliteit.
We vinden een heerlijke markt met verse groente, fruit, vis etc etc. Een aanrader!
Een feest om op de markt in Catania rond te lopen
Brucoli 15 september
De eerste voor de heersende wind beschutte baai ligt zo'n 14 mijl ten zuiden van Catania. Het weer is nog steeds onstabiel en dus worden we weer getracteerd op een flinke onweersbui.
Theo wordt drijfnat, omdat hij het toch allemaal niet vertrouwd en voor de zekerheid de motor laat draaien tijdends de bui om als we zouden gaan krabben meteen in te grijpen.
Siracusa 16 september
Dit plaatsje schijnt erg de moeite waard te zijn. De baai is goed beschut. Maar ook hier waait het te hard om van boord te kunnen met het bijbootje. Dat bezoek bewaren we dan maar voor een volgende keer. We liggen hier iig prima.
Marina di Ragusa 17 september
Wederom slechte voorspellingen voor de komende dagen. Daarom varen we in één keer door naar onze winterhaven in Marina di Ragusa, zo'n 55 mijl. Het 'contract' is voor 7 maanden. Dus als je eerder komt, moet je ook weer eerder (in april volgend jaar) uitvaren. Voor ons geen probleem, want we willen toch half april uiterlijk gaan varen.
De haven is heel goed voorzien en splinternieuw. De mensen zijn wederom erg vriendelijk. En we worden verrast op een flink vuurwerk de eerste nacht om 0.30u. Alsof ze dit voor onze komst hebben geregeld.
We liggen eerste rang, want het vuurwerk wordt op de havenwal afgestoken. Het is alsof ze het óp de boot ontsteken. Het is een soort wedstrijd; er zijn drie sessies. En dat hadden we niet door; na de tweede dachten we dat het klaar was en lagen we inmiddels in onze kooi.
De haven is nu nog vrij leeg, maar zal de komende twee weken vol stromen met anderen, die hun boot hier voor de winter stallen.
Wij hebben nog het plan om in oktober een weekje over te steken naar Malta, zo'n 50 mijl hiervandaan. Dit kan natuurlijk alleenmaar als de lange termijnsvoorspellingen gunstig zijn. Enfin we zien wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten