Wat is het toch weer heerlijk om aan boord te zijn na de veel te lange winter en nu het goed met de gezondheid van Manuela.
De vlucht Weeze-Comiso (Sicilië) was heel vroeg, waardoor we al om 10.30u aan boord zijn. Daardoor hebben we de hele dag met licht de tijd om de boot na de winter weer leefbaar te krijgen.
Hij is niet zo erg vies; de kwikstaartjes hebben hun behoeftes deze winter gelukkig op andere boten achtergelaten. Binnen is het slechts een beetje stof.
wachten op pakketjes uit Nederland
 |
| markt in Marina di Ragusa |
Eigenlijk willen we, als het weer het toelaat, snel vertrekken Er moeten echter eerst nog een aantal pakketjes met materiaal uit Nederland komen. Wegens een misverstand bij de leverancier zijn de bestelde lithium accu's erg lang onderweg en komen ze 2 weken later dan gepland aan. Het resultaat, behoorlijke toename van de accu capaciteit, mag er echter wel zijn.
Marina di Ragusa live aboard's
 |
| paasbrunch op de steiger |
 |
| happy hour |
 |
| bootjes praat |
We vermaken ons hier in de drie weken, dat we nog in de haven liggen prima. In de haven zijn heel veel zeilers al of nog steeds op hun boot. er wordt van alles door hun georganiseerd en daar doen we natuurlijk uitgebreid aan mee. Zo is er 2x per week happy hour in een kroegje, Stella Marina; gaan we een keer met alle Nederlanders pizza eten;
 |
| pizza eten met de Nederlandse club |
Manu gaat op Koningsdag met een aantal dames naar de markt. Hierdoor krijgt Theo de tijd om met de mannen tijdens de koffie de wereld te verbeteren helaas zonder oranjebitter.
We ontmoeten hierdoor veel andere zeilers. Erg gezellig allemaal.
jacht gestrand vóór de haveningang
 |
| de bulpkiel spreekt boekdelen |
 |
| dit is wat er van het roer over is |
Het is bekend dat de haveningang enigszins verzand is. Bij het benaderen moet je dus een beetje oppassen. Een jacht heeft het echter verkeerd ingeschat bij een ruwe zee met golven van zo'n meter hoog. Het loopt op de zandbank en wordt door de golven en brekers langzamerhand steeds verder het strand op gezet totdat het op een rif terecht komt 100 meter van het strand met een diepte van nog geen 10cm. Een beangstigend gezicht hoe het jacht daar scheef ligt te denken op de rotsen. De hele haven loopt uit en kijkt vanaf de havenpier toe.
Men is ruim 5 uur bezig op verschillende manieren om het van de rotsen los te krijgen. Het lijkt er op een gegeven moment wel op dat het als verloren moet worden beschouwd. IEindelijk lukt het en onder luid applaus wordt het jacht de haven ingesleept en meteen de kant opgekraand.
Er is niets meer over van het roer en de romp, gelukkig van aluminium, is flink beschadigd. Als de boot van polyester was geweest, was er niets van over gebleven.
Treasures of the bilge
 |
Manu probeert tafelpoten te verkopen
helaas zonder resultaat |
Dagelijks is er om 9 uur een marifoon rondje; iemand fungeert als omroeper en doorloopt in zo'n 10 minuten de vaste onderwerpen. Alle nieuwtjes in de haven worden besproken en ook bootdingen die men kwijt wil worden of te koop aangeboden of zomaar weggegeven. Er wordt ook een soort markt georganiseerd om alle overtollige zaken aan de man proberen te brengen.
Het is een gezellige gemoedelijke bedoeling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten